Την τελευταία περίοδο έχω φτάσει στο επίπεδο να έχω μια καλή τάξη στο κεφάλι μου (το προηγούμενο τεράστιο διάστημα της ζωής μου επικρατούσε μια σχετική αταξία για την οποία έρχεται πληροφόρηση σύντομα) και έτσι μπορώ πολύ πιο εύκολα να "οραματίζομαι" πιθανά σενάρια για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Έχω οργανώσει τη σκέψη μου πια, και την εκφράζω σε λόγια που είναι πλέον αρκετά πιο προσεκτικά δομημένα στις φράσεις μου. Έτσι ίσως καταφέρω να σας μεταδώσω αυτά που έχω στο κεφάλι μου, και να βγάζουν το νόημα ακριβώς που θέλω.
Στο διαταύτα, στο προηγούμενο κείμενο σας αποκάλυψα την πιθανή ύπαρξη παραπάνω διαστάσεων. Ειδικά, αν θέλουμε οπωσδήποτε να αιτιολογήσουμε την ύπαρξη του βαρυτονίου, μάλλον η θεωρία των υπερχορδών μας υπερκαλύπτει. Το βαρυτόνιο θυμίζω είναι το (υποθετικό για την ώρα) σωματίδιο που είναι υπεύθυνο για τη βαρυτική έλξη. Η υπάρχουσα θεωρία θέλει ένα σωματίδιο να ανταλλάσσεται ανάμεσα στα σώματα και να προκαλείται αυτή η έλξη. (Όλο και περισσότερο μου φαίνεται απίστευτα παιδική θεώρηση αυτή, καθώς η χωροχρονική καμπύλωση επαρκεί πιστεύω και δεν έχει την απαίτηση της ύπαρξης του σωματιδίου αυτού. Είπαμε ότι μπορεί να είναι απλά ο χρόνος ο μόνος υπεύθυνος...)
Πρώτο κομμάτι, που είναι μάλλον πιο εύκολο να το φανταστούμε (όσο μπορεί ο καθένας), είναι οι υπερδιαστάσεις. Απλό παράδειγμα ακολουθεί:
Στο βίντεο 1 έχουμε τον Πίου, ο Πίου είναι ένα παιδάκι που αράζει στον κόσμο του. Ο κόσμος του Πίου είναι διαφορετικός από το δικό μας. Όπως βλέπετε έχει μόνο 2 χωρικές διαστάσεις και φυσικά τον χρόνο να κυλλάει, άρα το σύμπαν του Πίου είναι τρισδιάστατο και πιθανόν να μην ίσχυει ούτε το φαινόμενο Ντόπλερ εκεί (δεν υπάρχει επιστημονικός λόγος για αυτό, απλά είναι φαν στοιχείο του σύμπαντος 3 όπως θα το λέω 😝). Ο Πίου λοιπόν όσο και αν ψάξει δε θα δει/βρει ποτέ την τρίτη χωρική διάσταση. Γιατί; Γιατί δεν έχει τα αισθητήρια όργανα να την καταλάβει/αντιληφθεί. Τα μάτια του, ο εγκεφαλός του, το σώμα είναι κατασκευασμένα να αντιλαμβάνονται μόνο 2 χωρικές διαστάσεις.
Τι θα γίνει αν ένα ον, από το δικό μας "επίπεδο" παρεμβληθεί στο επίπεδο του Πίου; Με βάση το βίντεο, ο Πίου πεινασμένος στην έρημο, ενώ περιπλανιόταν για χρόνια άρχισε να βρίσκει τροφή που έπεφτε ξαφνικά μπροστά του από τον ουρανό... Τι σας θυμίζει; Έρχονται και χρονιάρες μέρες, λογικά έχω κλείσει θέση στην κόλαση η οποία τελικά μάλλον είναι παγωμένη και όχι καυτή (άλλο θέμα αυτό) 😅. Όπως και να έχει, με αυτό το παράδειγμα νομίζω καταλάβατε ότι ήδη στο σύμπαν μας εμείς είμαστε το ον που καταλαβαίνει παραπάνω διαστάσεις από κάποια άλλα όντα, και περιέχεται ένα "σύμπαν" λιγότερων διαστάσεων, το σύμπαν 3 του Πίου.
Βίντεο 1
Νομίζω μπήκαμε σε νόημα για τις πιθανές υπερδιαστάσεις πού όσο και αν ψάχνουμε, μάλλον είμαστε φύση ανίκανοι να τις δούμε ενώ μπορεί να υπάρχουν παντού γύρω μας σαν ιστοί από μια συμπαντική Σέλομπ (αράχνη από γνωστή επική τριλογία...).
Επόμενο ενδεχόμενο είναι οι διαστάσεις να είναι πολύ μικρές και ίσως αναδιπλωμένες η μία μέσα στην άλλη και μέσα στον εαυτό της. Μήπως αυτή η αναδίπλωση τους είναι υπεύθυνη για τα σημεία που μετέπειτα παρουσιάζεται βαρυτικό κέντρο στα ουράνια σώματα; Αναρωτιέμαι και ελπίζω να βρω τη λύση.
Στο επόμενο βιντεάκι θα σας δείξω ένα παράδειγμα αναδίπλωσης που θα σας περιγράψω με λόγια ευθύς αμέσως. Πώς φαντάζομαι εγώ την αναδίπλωση: έστω ότι έχουμε μία έξτρα διάσταση η οποία θα μπορούσε να είναι ένα επίπεδο και έστω ότι κάποια σωματίδια έχουνε κάποια χαρακτηριστικά τα οποία εμείς είτε τα αγνοούμε γιατί τα παρατηρούμε με διαφορετικό τρόπο, με τη φυσική ως τώρα, ενω τα σωματίδια αυτά είναι εγκλωβισμένα να κινούνται πάνω σε εκείνη την έξτρα διάσταση. Αν αυτή η διάσταση λοιπόν είναι αναδιπλωμένη ως προς τον εαυτό της και αντί για επίπεδο έχει γίνει ένας κύλινδρος πολύ μικρών διαστάσεων, στον μεγάκοσμο από τον οποίο κάνουμε την παρατήρηση, δεν θα μπορούσαμε να την αντιληφθούμε. Φανταστείτε ένα σωματίδιο το οποίο κινείται πάνω σε εκείνη τη διάσταση με την ταχύτητα του φωτός, εφόσον κινείται πάνω στη διάσταση αυτή θα είναι εγκλωβισμένο να κάνει μία σπυροειδή κίνηση γύρω από ένα φανταστικό καλαμάκι που έχει δημιουργηθεί. Αν λοιπόν αυτό το σωματίδιο κινείται με την ταχύτητα του φωτός ή ακόμα και με μεγαλύτερη ταχύτητα, λόγω της σπυροειδούς κίνησης του γύρω από το καλαμάκι θα το παρατηρούσαμε εμείς να κινείται με μικρότερη ταχύτητα από την αληθινή ταχύτητα με την οποία κινείται. Και αυτό θα συνέβαινε γιατί στις διαστάσεις που εμείς αντιλαμβανόμαστε θα κάλυπτε σε συγκεκριμένο χρόνο συγκεκριμένο χώρο, όμως το ίδιο το σωματίδιο θα είχε καλύψει λόγω της σπειροειδούς κίνησης του (πιθανότατα) πολύ μεγαλύτερο διάστημα από το παρατηρούμενο. Αυτό εμάς θα μας έδινε την ψευδαίσθηση ότι το σωματίδιο κινείται με μικρότερη ταχύτητα και ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της πιθανής μάζας που έχει αυτό το σωματίδιο και λόγω της βαρύτητας φρενάρει κατά την κίνηση του ή αλλιώς επιβραδύνει κάτω από την επίδραση των βαρυτικών έλξεων στην μάζα του. Έτσι θα το παρατηρούσαμε και έτσι θα το εξηγούσαμε και πιθανόν έτσι να κάνουμε δεκάδες χρόνια τώρα. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό να υπάρχουν έξτρα διαστάσεις οι οποίες να είναι μάλιστα πολύ μικρές και αναδιπλωμένες με διάφορους τρόπους, εκτός από το καλαμάκι που έχω σκεφτεί, οι οποίες με την κλασική θεωρία και με την παρατήρηση που μπορούμε να κάνουμε με βάση την τεχνολογία μας να μας οδηγούν σε λανθασμένα συμπεράσματα, ότι κάποια σωματίδια έχουν μάζα ή ότι δεν μπορούν να κινηθούν με την ταχύτητα του φωτός, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να μη συμβαίνει τίποτα από τα δύο.
Βίντεο 2
Το σύμπαν μπορεί να κρύβει αρκετά μυστικά τα οποία θεωρούμε ότι τα γνωρίζουμε και θεωρούμε ότι ξέρουμε τι συμβαίνει και γιατί συμβαίνει, αλλά μπορεί να πρέπει να οδηγηθούμε σιγά-σιγά σε μία αναθεώρηση και ανασκόπηση και ίσως και αλλαγή της ίδιας της επιστήμης.
Όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι "τα πάντα ρει". Τίποτα δε μένει αμετάβλητο, όλα αλλάζουν, η ενέργεια αλλάζει μορφές η ύλη το ίδιο, γιατί λοιπόν να μην αλλάξει και η οπτική που έχουμε για το σύμπαν και τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Comments