Φάκελος: Άνθρωπος στη Σελήνη. Ένα σύγχρονο ψέμα;
- Mr.Spience
- 9 Σεπ 2024
- διαβάστηκε 6 λεπτά
Έγινε ενημέρωση: 27 Σεπ 2024
Μετά από μια μεγάλη έρευνα θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση στο ερώτημα που κατά καιρούς μας έχει γαργαλήσει το μυαλό και που δέχομαι πάρα πολύ συχνά. Μια σκέψη που από πολλούς έχει περάσει. Μια απάντηση που δύσκολα μπορεί να προκύψει όμως. Μια παρακίνηση για ανάλυση του θέματος από πιο πολλές σκοπιές. Μια πρόκληση της φαντασίας και του ανήσυχου πνεύματος να ξεχάσουμε λίγο τα προβλήματά μας, και σίγουρα, μια ευκαιρία για στροφή του βλέμματός μας ψηλά στον ουρανό και μακρυά από τη Γη...
Σελήνη: Ο μόνος και αιώνιος σύντροφος της Γης και του ανθρώπου. Δισεκατομύρια μάτια την έχουν κοιτάξει. Λίγοι, ελάχιστοι, την έχουν πατήσει. Ή μήπως ούτε αυτοί...;
Θα παραθέσω παρακάτω ομιλίες ειδικών, βίντεο και εικόνες για να κρίνει ο καθένας καλύτερα μόνος του. Ξεκινάμε λοιπόν...
Σκιές: Υπάρχουν πολλά προβλήματα όσον αφορά το φωτισμό και τις σκιές που φαίνονται σε φωτογραφίες από τις αποστολές Apollo που πάτησαν στο Φεγγάρι. Ενώ θα έπρεπε να υπάρχει μια πηγή φωτός, ο Ήλιος, και καμια εξωτερική, άλλα φαίνονται στις φωτογραφίες της NASA της εποχής. Όπως βλέπετε και με τα βέλη, οι σκιές δεν πέφτουν παράλληλα όπως θα έπρεπε αν φωτίζονταν από μία πηγή φωτός, είναι όμως συγκλίνουσες σαν να φωτίζονται τα αντικείμενα από 2 ή περισσότερες διαφορετικές πηγές φωτός.
Ακόμα μια τέτοια περίπτωση και ίσως και η πιο τρανταχτή. Δεν χρειάζονται καν βέλη για να δούμε τη λάθος πορεία των σκιών. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να γίνει μόνο απο παραπάνω από 1 πηγή φωτός.
Εδώ παρατηρούμε ποικιλία λανθασμένων σκιών (σε σημαία, δορυφορικό πιάτο, αστροναύτη, ανάκλαση στην κάσκα). Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι υπάρχουν ακόμα και 3 ή 4 πηγές φωτός.
Κάμερες και Σημεία Σκόπευσης: Ως γνωστόν οι κάμερες ήταν κυριολεκτικά βιδωμένες στο στήθος των αστροναυτών, δεν είχαν φλας και οι αστροναύτες στόχευαν και φωτογράφιζαν με το στήθος τους και μην έχοντας ουσιαστικά οπτική επαφή με την κάμερα, καθώς το κεφάλι τους μέσα στην κάσκα δεν μπορούσε να σκύψει τόσο ώστε να δει την κάμερα. Ο ίδιος ο σχεδιαστής των μηχανών αυτών, Jan Lundberg μιλά για το ζήτημα και το επιβεβαιώνει. Σχετικό απόσπασμα παρατήθεται στο 2.50 στο βίντεο που ακολουθεί από σχετικό ντοκυμαντέρ:
Ανακύπτει λοιπόν το ερώτημα, πώς έχουν προκύψει τόσο όμορφες εικόνες, τόσο τέλεια κεντραρισμένες;
Επίσης, σε αυτό το σημείο πρέπει να εξετάσουμε για τους σταυρούς που υπάρχουν πάνω στις εικόνες. Δεν είναι τεχνητοί, τοποθετημένοι μετά τη λήψη των φωτογραφιών ή των βίντεο. Είναι τα σημεία σκόπευσης πάνω στο φακό, οπότε βρίσκονται πάντα πάνω στη φωτογραφία και πάνω από κάθετι στην εικόνα. Κάποιες φορές ωστόσο παρουσιάζεται το εξής παράδοξο θέαμα:
Οι σταυροί κάποιες φορές βρίσκονται στο background, πίσω από τα αντικείμενα, χωρίς να ξέρουμε γιατί...
Το εύλογο ερώτημα είναι πώς, ενώ το σημείο σκόπευσης είναι στο κέντρο της στολής όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο αστρονάυτης που τραβάει τη φωτογραφία, χωρίς να είναι στριμένος ευθεία, όπως μαρτυρά η αντανάκλαση στην κάσκα, έχει κεντράρει έτσι τη φώτο; Διότι, απλά δεν γίνεται! Και εδώ παραδόξως κάποιες οι σκιές έχουν προβλήματα, με ακόμα πιο φανερή τη διαφορά στον τρόπο που πέφτει η σκιά του αστροναύτη σε σχέση με τις άλλες στο χώρο.
Ένα ανπάντητο ερώτημα είναι ένα γράμμα, κεφαλαίο C για την ακρίβεια, πάνω σε μια σεληνιακή πέτρα! Πιθανόν κάποιος φυσικός σχηματισμός, γιατί δεν βλέπω το λόγο της ύπαρξης ενός γράμματος σε ένα βράχο.
Τζιπ: Ένα άλλο παράξενο είναι ότι πολλές φορές στις φωτογραφίες με το τζιπ που είχαν εκεί, αυτό δεν έχει ίχνη, "ροδιές" στο χώμα... Μοιάζει σα να τοποθετήθηκε στο σημείο που πάρθηκε η φωτογραφία. Ίσως να το σήκωσαν στα χέρια όντως, ή να το μετέφεραν με κάποιο γερανό. Δεν έχω βρει σχετική ενημέρωση.
Βαρύτητα: Η βαρύτητα στη σελήνη είναι το 1/6 της γήινης. Θα πρέπει δηλαδή οι αστροναύτες να κινούνται με 1/6 της ταχύτητας (τελείως λαϊκά) από ότι στη Γη. Αυτό όμως δεν συμβαίνει, καθώς αν απλά "τρέξει" κανείς το βίντεο από την βόλτα σε ταχύτητα 2x (και όχι 5 ή 6x) αυτοί δείχνουν σαν να κινούνται στην Γη. Ομοίως και η σκόνη που πετάνε. Ακολουθεί απόσμα στο βίντεο που ακολουθεί στο 1.20:
Σημαία: Δεν μπορούμε φυσικά να παραλείψουμε την κυματιστή από τον άνεμο σημαία. Τον άνεμο; Αφού στο φεγγάρι δεν υπάρχει ατμόσφαιρα, άρα και αέρας. Πώς γίνεται η σημαία διαρκώς να κινείται; Μήπως στην τοποθεσία γυρισμάτων, φύσηξε αεράκι; Η επίσημη εκδοχή είναι λόγω κάποιας φθίνουσας ταλάντωσης. Θα μπορούσε... Το βίντεο που ακολουθεί στο 2.00 και έπειτα, δείχνει το αναφερθέν ζήτημα:
Τοποθεσίες: Υπάρχουν λήψεις από διαφορετικές τοποθεσίες με ίδιο περιβαλλοντικό background. Πως θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό; Και όταν λέμε διαφορετικές, εννοούμε χιλιόμετρα μακρυά...
Η αριστερή φωτογραφία είναι από μια αρχική αποστολή Apollo. Φαίνεται η βάση της σεληνακάτου, που φεύγοντας μένει πίσω. Εφόσον κανείς δεν την πήρε, που πήγε στη δεύτερη φωτογραφία που είναι τραβηγμένη από άλλη αποστολή και σε άλλο σημείο όμως; Πώς όμως είναι σε άλλο σημείο εφόσον το φόντο με τα βουνά είναι ταυτόσημο;
Εικόνες από περίπατο της αποστολής Apollo 16 από 2 διαφορετικές μέρες σε τοποθεσίες που απέχουν 2,5 μίλια μεταξύ τους σύμφωνα με τη NASA. Αν δει κανείς τις πέτρες, είναι οι ίδιες! Δείτε στο 6.00 του βίντεο:
Φωτισμοί και αντανακλάσεις: Στο φεγγάρι λόγω της απουσίας ατμόσφαιρας δεν έχουμε διάχυση του φωτός στα μόρια του αέρα, αφού αυτός απουσιάζει και έχουμε έναν έναστρο ουρανό (ούτε ένα άστρο δεν φαίνεται στις φωτογραφίες όμως). Επίσης θυμίζω, δεν έχουμε εξωτερικούς φωτισμούς πλην του ήλιου. Έτσι αν κάτι βρίσκεται στη σκιά ενός αντικειμένου ή πίσω του είναι ο Ήλιος, απλά δεν θα έπρεπε να φαίνεται στις λήψεις και θα έπρεπε να είναι τελίως μαύρο. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα όμως.
Ο αστροναύτης λοιπόν, δεν έπρεπε να φαίνεται λόγω της θέσης του Ήλιου καθώς ξεκάθαρα είναι πίσω από το σκάφος. Φαίνεται όμως, σαν να υπάρχουν προβολείς στραμμένοι πάνω του, που από όσο γνωρίζουμε δεν υπήρχαν στις αποστολές.
Τι αντανακλάται αλήθεια πάνω στην κάσκα; Φωτιστικό; Κανονικά τίποτα δεν θα 'πρεπε να βρίσκεται εκεί, εκτός από το ατελείωτο διάστημα...
Κρατήρας: Αναπάντητο παραμένει το ερώτημα, πώς δεν δημιουργήθηκε κρατήρας στο σημείο προσεδάφισης. Θα έπρεπε τα αέρια της καύσης να κάνουν κρατήρα λόγω πίεσης και να αποτινάξουν τη σκόνη από το σημείο η οποία θα έπρεπε να κατακάτσει ακόμα και πάνω στη σεληνάκατο. Κάτι τέτοιο δεν συναίβει ποτέ. Σε καμία φώτο δεν υπάρχει κρατήρας και όλα τα αντικείμενα είναι "καθαρά". Παρολαυτά γνωρίζουμε πως το έδαφος της Σελήνης έχει χώμα που μοιάζει με πούδρα.
Επίσης κατά την απογείωση δεν αφήνει προωθητικά αέρια, όπως δείχνει το βίντεο που ακολουθεί στο 6.25:
Ζώνες Van Allen: Είναι κάποιες ζώνες σωματιδίων γύρω από τη Γη που δημιουργούνται από το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας καθώς παγιδεύει σωματίδια από τον Ήλιο, που έχουν πολύ βλαβερές μέχρι και θανατηφόρες επιπτώσεις για τον άνθρωπο. Πώς γίνεται οι αστροναύτες να επέζησαν στη διέλευσή τους από αυτές, έχοντας για προστασία, μόνο μερικά φύλλα αλλουμινόχαρτου; Πρόκειται κυριολεκτικά για θαύμα είτε της μηχανικής είτε της τύχης!
Ακραίες Θερμοκρασίας: Οι θερμοκρασίες στο σκοτάδι της σκιάς και στο φως του Ήλιου στο φεγγάρι είναι πολύ ακραίες. Οι στολές των αστροναυτών δεν είχαν τη δυνατότητα να τους προστατεύουν σύμφωνα με τους ειδικούς, παρολαυτά επέζησαν και από αυτό.
Θεωρώ πως σας έχω παρουσίασει σε πληρότητα τα στοιχεία που καθώς βρήκα πολλοί ισχυρίζονται πως καταδεικνύουν την μη προσελήνωση του ανθρώπου το 1969. Τουλάχιστον όχι τότε. Όμως αν πήγαμε, γιατί δεν ξαναπάμε; Σαν επιστήμονας θα το ήθελα πολύ να συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας.
Προσωπικά θεωρώ πως μια καλή απάντηση είναι πως απλά κάποιες εικόνες ίσως να έχουν επεξεργασθεί. Όχι απαραίτητα για να δημιουργήσουν ψεύτικες εντυπώσεις, αλλά για να καθαριστούν και να καλυτερέψει η ποιότητα. Άλλες πάλι μπορεί να επεξεργάσθηκαν κακοβούλως στο διαδίκτυο και να μην είναι οι προτότυπες. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πάντως ότι ενώ τα βίντεο είναι κάκιστης ποιότητας, κάποιες φωτογραφίες είναι πραγματικά τέλειες.
Και μην ξεχνάτε, το Νησί του Πάσχα ανακαλύφθηκε από τον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν, ο οποίος έφτασε εκεί το Πάσχα του 1722. Ξεκίνησε από την Ευρώπη, διέσχυσε όλο τον Ατλαντικό, πέρασε από την Παταγονία και βρήκε το νησί μέσα στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού. Με ξύλινο σκάφος, χωρίς gps και ιδιαίτερα συστήματα, και κατάφερε από εκεί και γύρισε πίσω στη χώρα του να το ανακοινώσει. Και τον πίστεψαν. Χωρίς οπτικοακουστικά πειστήρια. Και ακολούθησαν και άλλες αποστολές στο μέρος εκείνο και κατάφεραν και άλλοι να το βρουν.
Θέλω να πιστεύω πως ακόμα και αν δεν πήγαμε τότε που ανακοινώθηκε στο φεγγάρι, πήγαμε κάποια χρόνια αργότερα. Ήμαστε και είμαστε ικανοί σαν άνθρωποι να το έχουμε καταφέρει. Όμορφες σκέψεις όλες αυτές οι θεωρίες και ναι, ωραίο να ψάχνουμε τα πάντα, καθώς θα μπορούσε να είναι ένα ψυχροπολεμικό πολιτικό παιχνίδι εντυπώσεων, αλλά πιστεύω πως τελικά πήγαμε.
Όλους άλλωστε μας μαγεύει η εικόνα του ανθρώπου να περπατά εκεί πάνω...
Χρησιμοποιήθηκαν βίντεο που βρήκα ανεβασμένα ήδη στο youtube από το ντοκυμαντέρ του FOX:
Documentary - Moon Landing Hoax - Conspiracy Theory - Did we land on the Moon
Comments